مدح و ولادت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام
چه خوب است آب و هوایی که دارید همیشه بهشت است، جایی که دارید الـهـی روی خـلـوتـی هـم نـبـیـنـد شلـوغی این کـوچه‌هایی که دارید مجـال عـرق ریـخـتـن هم نـدادیـد به پـیـشـانی این گـدایی که داریـد نمی‌خواهم اصلاً بـفهـمم که ما را کـجـا مـی‌بَـرَد رد پـایـی که دارید هـمـین که شما می‌بَـریـدم، یـقـیـناً شـبی می‌رسم تا خـدایی که دارید از امروز نالـه‌رسانِ حـسین است پَـرِ فُـطـرسِ بـیـنـوایـی که داریـد بــرایــم هــوای بـهــشــتــیِ بــالا حرام است با کـربـلایـی که دارید شـمـا با خـدا، با خـدا، با خـدائـیـد و من با شمایم؛ شمایی که دارید... مـرا خـیـمـۀ کـربـلا می‌نـویـسـیـد دخـیـل حـسـیـنـیـه‌هـا می‌نـویـسـید دل بـی‌قــرار اخــتــیــاری نـدارد اسـیـر است و راه فـراری نـدارد مـقـامـات عـاشـق فـنـا مـی‌پـذیـرد اگـر هـم بـمـیـرد، مـزاری نـدارد کسی که بـنا نیست بی‌سر بـمـیرد چـه بـهـتــر دل بـیـقـراری نـدارد دل بی حسین اصل و فرعش زیادی‌ست شـبـیـه درخـتـی کـه بـاری نـدارد دل بی‌حسین از گِلِ بدترین‌هاست دل بـی‌حـسـیـن اعــتـبـاری نـدارد بُـوَد ذکـر سـجـادۀ هـر فــقــیــری أَمـیـرِی حُـسـَیْنٌ وَ نِـعـْمَ الْاَمـیری همه زیر پایـند و بالا حسین است همه قـطره‌اند و دریا حسین است چه رسـم خـوشی که زمـان تـولـد کلام نخـستین ما "یا حسین" است حسن هم حسین است، علی هم حسین است محمد، حسین است و زهرا، حسین است حسن یا، عـلی؛ فـاطمه یا، محـمد تجـلی این چـارتن با حـسین است همین که به جز عشق چیزی نگفتیم تـجـلی "لا ذکر الا حـسـین" است گـنـه‌کـارهـا نـیـز تـرسـی نـدارنـد قـیامـت اگر دست آقا حسین است شــه عــالــمــیــنــیــم، الـحـمــد لله غــلام حــسـیــنـتـیــم، الـحـمــد لله من و سال‌ها جستجویت حسین جان من و منّت گـفتگـویت حسین جان مگر می‌شـود من به پـایت نـیـفـتم من و سجده بر خاک کویت حسین جان من عـادت نـدارم شبی بی‌تو باشم من و هیئت کو به کویت حسین جان گـلـوی تو عـادت به نـیـزه نـدارد به قربان زیر گلـویت حسین جان چقدر "آه" گـفـتی جـوابـت نـدادند چـقدر "آب" گـفـتی و آبت نـدادند |